Caleruega with typhoon Ondoy

One month ago I got a memo that we will be having a retreat/ seminar "Pathway to Interdependence" at Caleruega, Nasugbu , Batangas Sept. 25 - 26. I was thinking then kung sasama nga ako or not. But my subordinates and my friends told me to go. There is nothing to lose naman daw and pwedeng makagain din ako..So I decided to go..One day before the retreat I should be preparing my things kaya lang sobrang tinatamad akong sumama.Instead of packing my things, I'm thinking of the best reason to back out.Kaya lang ganun din kasi isasama din nila ako sa 2nd batch.Eh better on the 1st batch kasi atleast medyo mas ok ang kasama ko sa 1st batch.Nakakatawa pa we had our meting at board room 11 am.Ang nakakatuwa nakalimutan ko.sinundo pa ako ni tita Myna sa canteen just to attend the meeting.Kakahiya tuloy

Our assembly time was 5am but ang unfortunately Rain slept at 12am. Di ko maayus yung things ko kasi makikita ni Rain, baka lalong hindi matulog so I woke up at 3:30am cause I still need to fix my things.So 3 1/2 hrs lang ang tulog ko.I packed all the stuff and take a bath so nagmadali ako to meet the assembly time.Medyo late because nakarating ako sa pascual at 5:10am.May mga na late din so nakaalis kami at 5:50am. Masaya din on the way to Batangas.Di din ako nakatulog kasi nagkwentuhan kami ni Naneth the whole trip.Nag stop over kami sa shell sa may SLEX to ate our breakfast. So para maiba naman nag breakfast kami sa jolibee hahaha the usual longganiza ang friedrice plus hot choco.After the breakfast takbo na ulit to batangas.When we get there (Caleruega), napaka ganda ng place very peaceful, relaxing, napakaganda talaga.We had fun taking pictures over and over and over....After we ate our lunch at 1:30 nagsimula na yung retreat namin. Very interesting and I gained a lot on it. I gained friends and I gained knowledge

During our retreat ma ulan na.nag co cover na lang kami ng jacket kasi ala kaming payong.Nung madaling araw maybe at 2am lumakas pa syang lalo as if wala na talagang paghinto hanggang umaga, hanggang habang nag retreat kami on our 2nd day.Maririrnig mo yung sipol ng hangin hampas ng hangin at ulan na napakalakas.Di din naman namin expected na grabe ang magiging resulta ng Bagyong Ondoy na ito.Kaya't nagbaka sakali pa din kami na umuwi ng bulacan 2pm when we left the place. Sobrang lakas na ng ulan noon to think na nasa upper place pa kami kasi ang Caleruega eh bundok.Habang daan sobrang natatakot ako kasi ang taas namin tapos sobrang lakas ng hangin pupwedeng matangay kami ng napakalakas na hangin shoot kami agad sa bangin, so they desided na yung 2 van na dala dala namin eh wag ng mag iwanan.At 5pm we were at Alabang dun na nagstart ang napakatagal na adventure namin.Ilang oras din kaming nastranded sa kahabaan ng Alabang, Paranaque hanggang sa makarating kami sa taguig at 11 pm dun kami nag dinner at dapan dun na din sana kami magpapalipas ng gabi we left the place at 12:30am dapat sana pupunta kami sa head office ng pascual sa may edsa kaya lang madami din kasi sa aming kasamahan ang sobrang nasalanta ng bagyo tulad ni sir joel na nalubog ang bahay sa baha at tanging bubong na lang ang nakita, si sir bong na nalubog din sa baha ang kanyang sasakyan at tanging bubong na lang din ang kita at si mam bessie na hanggang leeg ang baha sa kanila 2 sasakyan nya ang nalubog sa baha maging ang kanyang mga kasangkapan.Kayat nagdeside na makipagsapalaran na papuntang bulacan.pagmulat ng aking mata nasa balintawak na kami sabi sa toll gate hanggang marilao lang daw ang mga sasakyan sinuuong namin iyon at nakarating kami ng marilao at 3:00am from 3:00am nahintay na kami kung kelan pwede nang daanan ang lugar we left the place at 6:00am until we reached tabang exit at 8:00am.Pagdating namin ng tuktukan at around 8:30am we noticed that most of the vehicles stop and lahat din ay umiikot pabalik so namroblema na naman ako pano ako makakauwi sa bahay kasi yung tubig sa south super market ay hanggang sa bewang and sa bayan daw ng balagtas hanggang dibdib.hay naku sobra-sobra na 'tong adventure na nangyari sa akin.Nkauwi ako sa bahay at 10:00am I walked from tuktukan to our house na ang baha eh hanggang bewang without noticing yung dumi ng tubig.kasi I wanted to go home and be with my baby.

Ang dami kong natutunan with this experience na pag ang Diyos ang gumawa ng paraang upang tayo ay maparusahan isang pitik lang wala tayong magagawa magugunaw nya ang mundo ng ganun kabilis

Let us all reflect with this calamity situation that we've been through. Why all of this things happened to us?